0 00
 |
Dört Mum |
Bir odada dört mum yanıyordu. Birinci mum: "Ben Barış’ım. Ancak benim sürekli yanık kalmam istenmiyor, etrafıma ışık saçmam mümkün değil." Sessizce karanlığa gömülüverir.
Bir odada dört mum yanıyordu.
Birinci mum: "Ben Barış’ım. Ancak benim sürekli yanık kalmam istenmiyor, etrafıma ışık saçmam mümkün değil." Sessizce karanlığa gömülüverir.
İkinci mum: "Ben İman’ım. Ama artık gerekli olduğuma inanmıyorlar. Yanık kalmamın da bir kıymeti kalmadı." Hafif bir esinti ışığını söndürüverir.
Üçüncü mum: "Ben Sevgi'yim. Etrafıma ışık verecek gücüm kalmadı. İnsanlar benden vazgeçmeye başladılar." Sessizce söner gider.
O sırada içeri aniden bir çocuk girer.
Üç mumun söndüğünü görünce yanık kalan dördüncü muma sorar:
-Adın nedir?
-Benim adım Umut.
Çocuk, dördüncü mumu alıp sönen mumları yakar.
Birinci mum: "Ben Barış’ım. Ancak benim sürekli yanık kalmam istenmiyor, etrafıma ışık saçmam mümkün değil." Sessizce karanlığa gömülüverir.
İkinci mum: "Ben İman’ım. Ama artık gerekli olduğuma inanmıyorlar. Yanık kalmamın da bir kıymeti kalmadı." Hafif bir esinti ışığını söndürüverir.
Üçüncü mum: "Ben Sevgi'yim. Etrafıma ışık verecek gücüm kalmadı. İnsanlar benden vazgeçmeye başladılar." Sessizce söner gider.
O sırada içeri aniden bir çocuk girer.
Üç mumun söndüğünü görünce yanık kalan dördüncü muma sorar:
-Adın nedir?
-Benim adım Umut.
Bu alana not ekleyebilirsiniz.
Yorumlar (0)
Henüz yorum yapılmamış.
