Kral, kıtlığa çare bulamıyordu. Ümitsizce son çare olarak, ülkenin en bilge kişisine danışmaya karar verdi. Yaşlı adam krala, çok eskilerden söylenegelen bir hikayeden bahsetti.

Hikayeye göre, bir zamanlar o ülkede meyveleri altından olan bir elma ağaçı bulunmaktadır. Sahibi bir alimdir. Bu ağacın yanlış kimselerin eline geçmesini önlemek için yerini, ancak gerçek değerini anlayacak insanların bulabilmesi için şifreleyip kitaplara gizler.
Artık çaresi kalmayan kral, bu hikayenin duyurulmasını ve herkesin bu ağacın bulunması için elinden geleni yapmasını emreder.

Şaşkın halkın çoğu hiçbir şey yapmadan öylece otururken, bir kısmı tozlu raflarda buldukları kitapları karıştırmaya başlar. Bazı çiftçiler, belki yine altın meyve verir diye elma ağaçları dikmeye başlar. Bazı ressamlar hayallerinde canlandırdığı görülmemiş güzellikte altın elma tabloları yaparlar. Zamanla herkes bu amaç uğruna okumaya, araştırmaya, çalışmaya ve ellerinden geldiğince bir şeyler yapmaya başlar. Gün gelir bu değişim, güzel gelişmelere neden olur. Artık ülke fakirlikten kurtulmaya başlar. Çünkü insanlar bilgilendikçe farklı alanlarda çalışmaya, üretmeye, satmaya başlamıştır. En güzel elmalar burada yetişmekte en güzel tabloların birçok alıcısı çıkmaktadır.

Gelişmelerden çok memnun kalan kral, yaşlı bilgeye teşekkür etmek için yanına çağırtır. Yaşlı adam şöyle der:
-Kralım, hayatta yorulduğumuz, yolumuzu kaybettiğimiz, tutunacak bir dal aradığımız anlarda doğru bir kitap en iyi yol göstericidir. Aradığımız ipuçlarını, sorularımızın doğru cevaplarını, değişim için gereken cesareti verir bize. Aslında altın elma ağacı hayatın ta kendisidir. Gereken çabayı gösterdikçe, hayalle, ümitle, bilgi ve sevgi ile besledikçe bize nice altın elmalar sunar.