Arapçada cümlenin yemin harlerinden sonra gelen ve نَّ (inne), لَ (le) ya da لَقَدْ (lekad) edatları ile başlayan kısmına yeminin cevabı denir...

İsim cümlesinde fiil bulunsa bile öğeleri fail-fiil-mef'ul değil, öznesi mübteda ve haberi de bir fiil cümlesi, öğeleri ise mübteda-haber şeklindedir...

Mübteda, cümlenin öznesidir. Haber ise cümlenin yüklemidir ve mübtedadan sonra gelir. Haber, mübteda hakkında bilgi verir.

İsimle başlayan cümlelere isim cümlesi denir. Mübteda-haber olmak üzere iki öğesi vardır.

Masdar edatı olan أَنْ emir fiilinin önüne geldiğinde, cümlenin manasını masdar yapar ve "diye" anlamı verir. Burada أَنْ harf-i tefsir ve ardında ge..

Kendisinden sonra gelen cümleyi açıklayan isimlere ism-i mevsul denir. Özel halleri olmayan yani şahıslara göre çekim yapılmayan, ortak kelimelere (مَ..

Kendisinden sonra gelen cümleyi açıklayan isimlere ism-i mevsul denir. Özel halleri olan yani şahıslara göre çekim yapılan isimlere (اَلَّذِي) 'hususi..

Bir fiil cümlesinde, özne bizzat cümlenin içindeyse fiil çekimi 3. tekil şahıs (o) gibi yapılır. Bu durumda yalnız öznenin eril mi dişil mi olduğu anl..

Arapçada iki tür cümle vardır. İsimle başlayan cümlelere isim, fiille başlayan cümlelere ise fiil cümlesi denir.

Fiil bir "işi yapma eylemi", fail "o işi yapan" ve mef'ul ise yapılan "işten etkilenen" şeydir.

Arapçada bir kelime isim, fiil ya da harftir. Kelimelerin birleşmesinden cümle oluşur.