Allah ayetlerinde kendisinden ya da yaptığı işlerden bahsederken "ben, biz, o" zamirlerini kullanır. Bu zamirlerin kendilerine has kullanım yerleri vardır.

Biz
Ayetlerde geçen "biz" hiçbir zaman çoğulu ifade etmez. Nitekim Allah'ın tekliğine vurgu yapan çok fazla ayet vardır (İhlas:1, Bakara:163).
 

Kadir:1 - Biz o(Kur'a)n'ı Kadir gecesinde indirdik.

Onlar
Hiçbir ayette Allah'a nispeten "onlar" zamiri kullanılmadığı gibi hiçbir ayette kulları Allah'a "siz" diye yalvarmaz.
 

Fatiha:5 - Yalnız Sana kulluk eder, yalnız Senden yardım isteriz.

Kişi zamirleri her zaman kelime anlamı ile kullanılmaz. Aşağıdaki iki durumda çoğul zamirlerin aslında tekil şahısları ifade ettiği görülmektedir.

Biz: görkemli çoğul
Egemen ya da lider (kral, padişah, devlet başkanı) gibi yüksek göreve sahip tek bir kişi kendisine atfettiği asillik ve yücelikten (kudretten) ötürü şahsını çoğul zamir ile ifade eder. Buna İngilizce'de "royal we" denir.

Ayrıca günlük hayatta da benzer biçimde kişi "biz" zamirini kendisinden bahsederken kullanılır.
 

Bu günlere kolay gelmedik ki biz. Biz de günümüzü gün etmeyi bilirdik. Sen işini hallettin, peki biz (ben) ne olacağız?

Siz: saygı çoğulu
Aslında karşısında bir kişi olmasına rağmen, saygı duyulan ya da resmi bir konuşma esnasında ya küçümseme maksadı ile ona "siz" diye seslenilebilir.
 

Sizinle iki dakika görüşmemiz mümkün mü?

Sizinle evde görüşeceğiz küçük bey.

Sonuç
Allah kendisi için "biz" zamirini çoğul anlamlı olarak değil, Arap dilinin kuralları dahilinde kullanmıştır.

Dikkat edilmelidir ki, Allah ne zaman kendisi için "biz" zamirini kullansa o ayetin yakınlarında Allah'ın tekliğine vurgu yapan ifadeler geçer. Aşağıdaki örnekte ikinci ayette "rabblerin için"  değil "Rabb'in" ve "onlar için" değil "O'nun için" denildiğine dikkat ediniz.
 

Kevser:1 - Biz sana bolluk verdik.

Kevser:2 - Öyleyse namazı Rabb'in için kıl, kurbanı da O’nun için kes.