Tanım
Bilgi (ilim, marife) kavramı için farklı tanımlar yapılmıştır fakat bunlar arasındaki ortak özellik, bilginin özne ile nesne arasındaki ilişkinin sonucunda ortaya çıkmasıdır.

• bilgi, bilen (özne) ile bilinen (nesne) arasındaki ilişkidir.
• bilgi, bilme eyleminin sonucunun ifade edilmesidir.
• bilgi, sınanmış ve doğrulanmış inançtır.
• bilgi, aklın ve duyuların konusuna giren her şeyi (anlamı) zıttına ihtimal verilmeyecek şekilde tanımaktır.

Kelam
Kelam ilminde bilgi için şu tanımlar yapılmıştır:

• bilen insan ile bilinen eşya arasındaki ilişkidir.
• tereddüdün zihinde oluşturduğu belirsizliği (şüpheyi) ortadan kaldırarak kişiyi tatmin edecek tarzda, bir şeyi olduğu hal üzere bilmektir.
• kişiyi cahillik, şüphe ve zandan uzaklaştıran niteliktir.
• bilgiye konu olan şeyi (bilinebilen her türlü varlığı), olduğu hal üzere (gerçeğe uygun olarak) bilmektir.
• bilinebilir nesneyi olduğu gibi bilmektir.
• gerçekliğe uygun kesin inançtır.

Malum
Kelamda "malum", bilineni yani bilgiye konu olan şeyleri (var olan şeyleri, varlıkları) kapsar. Bu varlıklar kalem, kağıt gibi somut ve matematikteki rakamlar gibi soyut varlıkları kapsar.

Sofistler
Sofistlere göre eşya hakkında bilgi sahibi olmak mümkün değildir, çünkü bilgi kişiden kişiye değişir. Kelam ilmine göre bu anlayış doğru değildir. Kelamcılar bilgi hususunda sofistlerin karşısındadır.

Gerçeklik
Kelam alimlerine göre eşyanın kendinde bir gerçekliği vardır. Yani eşya onu algılayan (kavrayan) zihinden (özneden) bağımsız bir varlığa sahiptir. Eşyanın gerçekliği sabittir ve böylece bilgi mümkündür. Nesneler hakkında bilgi edinilebilir ve bu bilgilerden hareketle Allah'ın varlığına ulaşılabilir.

Bilen ve bilinen arasında bir bağ vardır. Bu bağ ve bağ ile meydana gelen bilgi gerçektir.

Mantıkta gerçeklik, bir kavramın zihnin dışında bir karşılığı olmasıdır.

Bilgi kaynakları
Kelam ilmine göre bilgi edinmenin üç yolu vardır, bunlar bilginin kaynaklarıdır:

• sağlam duyular (havass-ı selime)
• doğru haber (haber-i sadık)
• akıl (akl-ı selim)